Gənc Yox Ağlamaq Yox

Bu yaxınlarda bir il bundan öncəki əhval ruhiyyəm haqqında düşünürdüm. O zaman indikindən daha coşqulu, daha emosional, daha dağıdıcı birisi idim. Bəzən o günlərim üçün darıxıram, istəyirəm daha az rasional düşünüm, çılğın olum, xəyallarımla yaşayım və onları subyektiv reallığıma çevirim. Coşquluq, emosionallıq indi də var, sadəcə bir il bundan öncəki qədər deyil. Biz gənclər gənclik enerjimizi, emosiamızı, coşqumuzu qiymətləndirməliyik. Bu gün bizdə olan coşqu, müsbət emosiya, idealistlik bir neçə ildən sonra olmaya bilər (fövqəladə insanları çıxmaqla).

Bir çox problemlərimizin həll edilməsində gənclik coşqusuna ehtiyac var. Gənc yaşımızda daha idealist oluruq, dünyanı daha gözəl görürük. Gördüyümüz gözəlliyi reallaşdırmalıyıq. Əslində dünya biz onu necə görürük elədir. Xəyallarımızda olan dünyanı qurmaq üçün gənclik enerjisindən, müsbət emosialardan istifadə etməliyik.

Müxtəlif təşəbbüslərdə bulunmalı, təkliflər verməli və çoxlu səhvlər etməliyik. Gənc insan səhv etməkdən, uğursuzluqdan qorxmamalıdır. Səhv etmək bizlərin hüququdur. Hər bir səhv və ya uğursuzluq yeni nəyinsə başlanğıcı deməkdir. Bunun üçün bizlər qərar qəbul etməkdən, fikrimizi ifadə etməkdən və onları həyata keçirtməkdən çəkinməməliyik.

Gənclik tabe olmaqdan çəkinməlidir, ətrafında bir çox şeyi sual/şübhə altına qoymalıdır. Bizlər obyektiv reallığı, həqiqəti qəbul etməkdən daha çox özümüzün subyektiv reallıqlarımızı, həqiqətlərimizi yaratmalı və qəbul etdirməliyik. Gənc olaraq fərqli olmaqdan, xaotik olmaqdan çəkinməməliyik. Unutmayaq ki, nizamın əsasında nizamsızlıq, təşkilatlanmanın əsasında xaos durur. Bizlər həm xaotik, həm nizamlı olmalıyıq. Xaosdan strukturlar, nizamsızlıqdan nizam yaratmalıyıq.

Gənclik coşqumuzu, idealistliyimizi həyatımızın müxtəlif sahələrində tətbiq etməliyik. Universitetdə müəllimlə mübahisə etməli, sual verməkdən çəkinməməliyik. Bizi qane etməyən bir çox şeyə etiraz etməli, fikirlərimizi azad şəkildə ifadə etməliyik. Təhsil əslində akademik və biznes xarakterli alış-veriş prosesi olduğundan tələbə olaraq bizə lazım olanı, istədiyimizi almağı bacarmalı və müəllimləri, təhsil işcilərini bizə lazım olanı verməyə məcbur etməliyik. Müəllimlə, həkimlə, polislə, məmurla, millət vəkilləri və valideynlərimizlə ünsiyyətdən çəkinməməli, hüquqlarımızı bilməli və onlara hörmət etməyi tələb etməliyik.

Gənclik coşqumuzun müsbət tərəfi olduğu kimi mənfi tərəfləri də ola bilər. Emosiyamızın mənfi tərəflərini nəzarətdə saxlamaq üçün yetkinləşməli, yaxşı təhsil almalı (kitablar, məqalələr oxumalı), yeni ölkələr gəzməli və müxtəlif dairələrdən olan insanlarla tanış olmalıyıq. Tolerant olmalı, bacımıza-anamıza qarşı zorakı olmamalı, bir-birimizin sözünü kəsməməli, mənəvi və fiziki sağlam olmalı, ən əsası azad olmalıyıq. Bunu da gəncə verən deyillər, gənc özü tələb etməlidir və buna doğru getməlidir.

Gənc reallığı qəbul etmir, onu yaradır!

P.S. Azad insan nümunəsi Bob Marley "No Woman No Cry" mahnısında qadını ağlamamağa çağırır. Mən də bu yazımda gənclərimizi ağlamamağa, öz talelərinin hakimi və yazarı olmağa çağırıram: Ağlama ay gənc!

Ruslan əsədov