“Young Vision” layihəsi IREX, ACCELS və OL! Hərəkatının dəstəyi ilə Amerika təhsilli tələbələr tərəfindən həyata keçirilir. Layihənin əsas məqsədi gənclərin regionlarda yaşayan şagird və tələbələrlə tanış olması, onların problemləri ilə maraqlanmaq, onlarda təhsilə, xüsusilə də xaricdə təhsilə marağının artırılması, gənclərin demokratik dəyərlər barədə maarifləndirilməsi və ictimai həyatda aktiv iştirak etməyə həvəsləndirməkdir. Ayda 2 dəfə əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş qruplar regionlara səfər edir, oradakı şagird və tələbələrlə görüşür, interaktiv şəkildə onlarla müzakirələr aparılır və nələrə ehtiyacları olduqları öyrənilir. Belə görüşlərin təşkilində regionlarda fəaliyyət göstərən (və buna rəğmən bəzi regionlarda əhali tərəfindən müxtəlif zorakılıqlara məruz qalan) “Peace Corps” nümayəndələrinin rolunu xüsusi qeyd etmək lazımdır.
Bu dəfəki səfərimiz Xaçmazadır. İki saatlıq yoldan sonra nəhayət ki, gəlib mənzil başına çatdıq. Düzdü öncə bir az təəccübləndik, belə ki, nədənsə Peace Corps könüllüləri bu dəfəki görüş üçün həmişəkindən fərqli məkan seçmişdilər. Məkanın adı “Sevimli Soba” idi, yəqin söhbətin haradan getdiyi məlum oldu. Bu isə o demək idi ki, bu dəfəki görüşümüz həmişəkindən daha interaktiv olacaqdı. Beləliklə başladıq gözləməyə. Birazdan bizə bir neçə məktəb şagirdi (9-cu və 11-ci siniflər) yaxınlaşdı. Onların hamısının xanım olması diqqətimizdən yayınmadı, deməli xanımlar arasında təhsilə xüsusilə də xaricdə təhsilə maraq daha üstündür. Başladıq sohbətə, burada məlum oldu ki, bu zonanın insanları təhsilə xüsusi qiymət verir, xüsusilə də, rus dilli Azərbaycan əhalisi arasında bu tendensiya daha üstündür. Uşaqlar öz məktəb problemlərindən danışdılar, məktəbdə öz həmyaşıdları arasında olan oğlan-qız münasibətlərinə aydınlıq gətirdilər. Söhbət zamanı o da üzə çıxdı ki, ölkədə mövcud olan korrupsiya problemi 9-cu sinif şagirdlərindən də yan ötməyib, halalca qazandıqları məktəb olimpiadasının təltifnaməsini almaq üçün məktəb direktoru onlardan 200 AZN məbləğində pul tələb edir, bu uşaqlar da vermirlər ki, vermirlər. Elə düz də edirlər.
Bir azdan söhbətə “Peace Corps” könülləri də qoşuldular. Onlardan isə daha acınacaqlı tarixçələr eşitdik. Könüllülər arasında da xanımlar üstünlük təşkil edirdi, dediklərinə görə yaşadıqları icmalarda xanımlara qarşı münasibət birmənalı deyil, bir dəfə hətta birini avtobusda bağlayıb zorlamağa da çalışmışlar, amma qız nə yaxşı ki, diribaş olub, qışqır-bağır saldıqdan sonra çöldən gələn bir avtobus sürücüsü qapını açıb xanımı çölə buxarıb. Bu yazıqlar da belə dərdlidilər.
“Young Vision” layihəsi çərçivəsində digər səfərimiz Şirvan şəhərinə oldu, digər bölgələrdən fərqli olaraq, burada vəziyyət ürəkaçan idi, ən azından məktəb direktoru Əlizadə müəllimin bizə göstərdiyi köməklikdən, FLEX programı haqda geniş informasiyaya malik olması, şagirdlərə imtahanlarda iştirak etməyə yardımçı olmasından onun necə mütərəqqi bir insan olduğu qənaətinə gəlmək olardı. Buradakı şagirdlərlə söhbətimiz zamanı uşaqlara təhsilin insan həyatında rolu, ictimai həyatda iştirakın vacibliyi, xanımların təhsilli olmasının əhəmiyyətindən danışdıq.
Nə isə ki, Xaçmazda işlərimizi bitirdikdən sonra gəldik Nabrana - Lotos adlanan istirahət məkanına. Burada bizi düz 40 nəfər məzun gözləyirdi. Məlumat üçün qeyd edim ki, IREX və Amerika Dövlət Departamenti hər il Nabranda Məzunların İməcilik gününü keçirir, məzunlar 2 gün ərzində dəniz qırağını və meşə ərazilərini təmizləyirlər. Bununla həm fiziki həm də sosial iş görmüş olurlar.
Bu dəfəki iməciliyimiz çox maraqlı oldu, o baxımdan ki, biz bir güllə ilə bir neçə dovşan vurduq, yəni öncə Xaçmazda şagirdlərlə görüş, sonra Nabran İməciliyi və sonda ADR-ə həsr olunmuş çəkilişlər.
Nabranda olarkən bir neçə fakt gözümdən yayınmadı, ilk öncə kanalizasiya sularının Xəzərə axıdılması, daha sonra yerli sakinlərin bizim iməciliyə necə maraqla baxmaları, hətta bir neçə dəfə bizdən orda nə etdiyimizi soruşmaları, nə üçün etdiyimizlə maraqlanmaları, hansı dövlət, qeyri dövlət təşkilatından gəldiyimizi öyrənmək istəmələri burada könüllülük anlayışının hələ olmadığından xəbər verirdi.
Səfərimizin ən sonuncu işi isə ADR-in 91 yaşı münasibətilə ilə apardığımız çəkilişlər oldu. Xanımlar üzərində ADR yazılan köynəkləri geyinib bir nece dəqiqəlik ADR-ə həsr olunmuş cümlələr dedilər. Burda da bir neçə nüans diqqətimi çəkdi, belə ki, çəkiliş zamanı xanımların üstünlük təşkil etmələri, bəylərimizin nədənsə yaxalarını qırağa çəkmələri bir daha cəmiyyətimizdə xanımların artan rolundan xəbər verirdi. Sevindirici haldır, deyilmi?
Aida Səmədli
“Gənc Baxış” layihəsi haqqında təəsuratlar
“Gənc Baxış” layihəsi çərçivəsində Şirvanda görüş keçirildi
.jpg)
May ayının 27-i OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatı, American Councils və IREX “Gənc Baxış” (Young Vision) layihəsi çərçivəsində Şirvan şəhərində gənclərlər görüş təşkil etmişlər. “Gənc Baxış” layihəsi çərçivəsində keçirilən mühazirələrin məqsədi - xaricdə təhsil mühiti; demokratiyanın təhsilə təsiri; vətəndaş cəmiyyətinin formalaşmasında təhsilin rolu; yerli və xarici ölkələrin təhsil sistemləri arasındakı fərqlər və s. barədə gənclərlə fikir mübadiləsi aparmaq və xarici təhsil ilə bağlı gəncləri ətraflı məlumatlandırmaq, və ən əsası gənclərin öz üzərilərində işləməyə həvəsləndirməkdir.
Şirvan şəhərindəki görüş şəhər mərkəzindəki orta məktəbdə baş verdi. Mühazirəyə maraq böyük olduğundan tədbirdə 30 nəfərə yaxın gənc iştirak etdi. Şirvan görüşündə spiker qismində OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatının üzvü Ruslan Əsədov, UGRAD proqramı məzunları Ayaz Əliyev və Aidə Səmədli, Bakı Dövlət Universitetinin tələbəsi Elxan Əhmədov iştirak etmişlər.
Video: ADR bizi birləşdirir: Görüntü və təbriklər
Respublika günü ilə bağlı təbrik və fikirlər:
Aksiyadan görüntülər:
Gənclər dünyəvi-demokratik gələcək qurmaq üçün SSRİ-dən əvvəlki tarixini yaşadır
http://www.eurasianet.org/ veb səhifəsinin vətəndaş cəmiyyəti bölümündə, azad yazar Mina Miradova tərəfindən OL!-un "ADR bizi birləşdirir" aksiyası haqqında yazdığı məqaləni təqdim edirik:
AZERBAIJAN: YOUTH GROUPS LOOK TO PRE-SOVIET PAST TO BUILD DEMOCRATIC-SECULAR FUTURE
Mina Muradova 5/29/09
They say they have no interest in politics. Just in promoting social change. Youth groups that promote Azerbaijan’s pre-Soviet Azerbaijani Democratic Republic have become a fresh force in Azerbaijan’s public life, but one that the government isn’t embracing.
The Azerbaijani Democratic Republic was founded on May 28, 1918, and ranked as the Muslim world’s first democratic and secular government. It lasted, however, only 23 months, falling to the Red Army in 1920.
Youth groups promoting the ADR say that they want to use the republic’s principles of tolerance and democratic justice to fight apathy among Azerbaijani youth and to tackle such longstanding social ills as rampant corruption and a sub-par education system. Many of their activists are Western-educated; the bulk are 20 and 30-somethings who came of age after the Soviet Union’s demise.
The current Azerbaijani government, which declares itself the ADR’s successor, has not opposed these groups’ interest, but the reserved official commemoration of May 28 drew criticism from ADR promoters. There were no fireworks and no public concert held to mark the day, as was done on May 10 -- a day that honoured what would have been the late president Heydar Aliyev’s 86th birthday.
Instead, President Ilham Aliyev, Heydar’s son, laid a wreath at a memorial to Azerbaijan’s 1918 independence declaration and attended a concert organized for various VIPs. "We very much value our heritage, the ADR, and the level of celebration by the government disappoints us," commented Adnan Hajizade, a board member for the youth movement OL! (To Be), one of several youth societies that promotes the ADR’s foundation.
President Aliyev’s government had earlier promised to set up a monument to Mammad Amin Rasulzade, one of the founders of the Azerbaijani Democratic Republic, in downtown Baku. A commemorative plaque was placed in the park that would house the monument. But after repairs in the park last year, the plaque was removed and a fountain erected instead.
Historian Aydin Balayev believes that "the government feels a kind of jealousy of the ADR." Admiration for the short-lived ADR, at times, appears at odds with the government’s promotion of Heydar Aliyev as the founder of modern Azerbaijan. "The ADR’s ideological heritage is not popularized; history textbooks do not widely cover the ADR period," Balayev noted.
The government rejects the jealousy claim. In comments to the news portal top7.az, governing Yeni Azerbaijan Party Executive Director Mubariz Gurbanli noted that an encyclopaedia and other books have been published about the republic, and a memorial erected in downtown Baku.
To mark May 28, several youth groups and six opposition parties traveled to Rasulzade’s native village of Novahani, a Baku suburb, to place flowers with ribbons in the national colors (red, blue, green) on a monument to the former leader.
In Baku, trios of about 100 young people in white and red T-shirts with the letters A, D or R strolled throughout the capital, congratulating residents on the day. Young ethnic Azeris living in Washington, New York, Los Angeles, London and Istanbul staged similar "walk-a-thons." Police detained 12 Baku participants for questioning, but quickly released them.
Popular understanding of the movement is spotty. Police did not understand what the As, Ds and Rs emblazoned on activists’ T-shirts meant, according to OL!’s Hajizade. Other Baku residents expressed pleasure that the activists showed that they "respect national and historical values."
But although its members insist that their actions carry no political message, the pro-ADR youth groups often appear to be walking a delicate line between civil-society promotion and opposition activism. The mission statement of one of the pro-ADR youth groups, the AN Network, pledges "to deconstruct authoritarian thinking and attitudes and to construct new social realities."
Erkin Gadirli, co-founder of the REAL political discussion club, argues that the governing party’s dominance of Azerbaijani political life has prompted the younger generation to look to history for fresh ideas. Official promotion of the 1993-2003 rule of the late President Heydar Aliyev has added to the trend, he said. With time, young Azerbaijanis have come to realize that "not everything they hear is partially or fully the truth," Gadirli said.
"People began to look back and tried to find successful pages from their country’s history, to find their own meaning in history," Gadirli said. "The first [republic] is really a successful example, since it gave a start to the country’s national renaissance."
If that sounds like the springboard for a political movement, pro-ADR activists reject the idea."We have no political ambitions to run for parliament or any other office," asserted Emin Milli, a co-founder of the AN Network, which claims a membership of 2,005 Western-educated Azerbaijanis.
"We are not a political organization. We have not supported any political force in the country," elaborated OL’s Hajizade. "Our main goal is the young generation’s active involvement in public life in order to create a democratic society."
Commented REAL’s Gadirli: "I think these young people are [still] looking for their political self-identity and their place in society."
Editor's Note: Mina Muradova is a freelance reporter based in Baku.
Əsli:
http://www.eurasianet.org/departments/insightb/articles/eav052909b.shtml
Polis piket keçirən gəncləri saxladı və xəbərdarlıq etdi
Səbinə Vaqifqızı
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin yaradılmasının 91-ci ildönümü ilə əlaqədar bu gün bir neçə gənclər təşkilatı Bakıda dinc aksiya keçirib. Aksiyada «OL!», «Dalğa» Gənclər Hərəkatı, «Gənclər Klubu» İctimai Birliyi və Azərbaycan Liberal Gənclər Assosiasiyası (ALGA) iştirak edib.
Müxtəlif universitetlərdən olan tələbələr də aksiyaya qatılıb.
Ancaq polis aksiyaya müdaxilə edərək 9 nəfəri saxlayıb.
«OL» Gənclər Hərəkatından Rəşadət Axundov «Azadlıq» radiosuna deyib ki, hazırda qrup halında gənclər şəhərin müxtəlif yerlərində aksiyanı davam etdirir: «Dalğa» Gənclər Hərəkatından iki nəfər və «OL» Gənclər Hərəkatından bir nəfər Səbail rayonu 39-cu Polis Bölməsindədir. Üç nəfər tələbə isə Səbail rayonu 9-cu Polis Bölməsinə aparılıb».
«AN» şəbəkəsindən Vüqar Səfərov isə «Azadlıq» radiosuna deyib ki, bir qrup gənclərlə metronun «İçərişəhər» stansiyasından üzüaşağı gedərkən yolda polis onlara yaxınlaşıb: «Polis dedi ki, sənədlərinizi verin. Biz də sənədlərimizi verdik. Polis bizi Səbail rayonu 9-cu Polis Bölməsinə apardı. Biz səbəbini soruşanda dedilər ki, səbəb araşdırılır. Bir az keçəndən sonra polislərdən biri bizə dedi ki, bəs siz piket eləmək istəmisiniz deyə saxlanmısınız. Bizim uşaqlardan biri soruşdu ki, piket nədir? Polis dedi ki, gül piketi də. Biz polis bölməsində bildirdik ki, sadəcə bayramı qeyd edirik. Bölmədən isə bizə dedilər ki, gedin bayramı yeyib-içməklə qeyd edin».
Polis bölmələrində gənclərə xəbərdarlıq edilib, adları və ünvanları götürülərək, sərbəst buraxılıblar.
"ADR Bizi Birləşdirir" aksiyası - Şəkillər
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
| |
|
|
|
|
 Sumqayıt |  Xaçmaz |
Video: "ADR bizi birləşdirir" aksiyası baş tutdu
"ADR bizi birləşdirir" aksiyasından hazırlanmış videomaterial.
"ADR bizi birləşdirir" aksiyası baş tutdu
28 may 2009-cu ildə Azərbaycan Demokratik Respublikasının yaranmasının 91-ci ildönümü günü OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatının təşəbbüsü ilə müxtəlif gənclər təşkilatlarının üzvlərindən ibarət 100-ə yaxın gənc, eyni zamanda dünyanın müxtəlif şəhərlərində yaşayan azərbaycanlı gənclərin fəal iştirakı ilə “ADR – Bizi Birləşdirir” aksiyası keçirildi.
Aksiyanın məqsədi 1918-ci ildə ADR qurucuların yaratdığı demokratikdəyərlərin yayılması, bu dəyərlərin ənənə halına salınması, o cümlədəndünyanın müxtəlif yerlərində yaşamalarına baxmayaraq, azərbaycanlıgənclərin ADR ideyası ətrafında birləşdirmək idi.
Aksiyada iştirak etmiş insanlara öncədən verilən məlumata görə, onlar yaşadıqları şəhərlərdə ADR-i tərənnüm edən yaradıcılıq göstərməliidilər. Buna misal olaraq, plakatlar, fotolar, şəkillər və s. aiddir.
Aksiya İstanbul, Los Anceles, Nyu-York, Vaşington və London şəhərləridaxil olmaqla dünyanın 15 şəhərində keçirilmişdir. Eyni zamanda gənclər bu aksiyanı Bakıda, Sumqayıtda M.Ə.Rəsulzadənin doğulduğu Novxanı kəndində və Azərbaycanın bir neçə rayonlarında da keçirməyə müvəffəq oldular.
Aksiyadan hazırlanmış foto və videoları tezliklə OLun bloqunda (ol-az.blogspot.com) görə bilərsiniz.
Aksiya zamanı 15 gənc hüquq mühafizə orqanları tərəfindən Bakı şəhərinin müxtəlif rayonlarında saxlanıldı və 1 saatdan sonra buraxıldı.
     |
ardı var...
Video: Gənclər ADR-ə şərəfinə divarda qrafiiti çəkdilər
Sizlərə gənclər tərəfindən Azərbaycan Demokratik Respublikasına həsr olunmuş qraffitini çəkilişi prosesindən video təqdim edirik.
“Gənc Baxış” layihəsi çərçivəsində Xaçmazda görüş keçirildi
May ayının 23-ü OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatı, American Councils və IREX “Gənc Baxış” (Young Vision) layihəsi çərçivəsində Xaçmazda gənclərlə görüş təşkil etmişlər. “Gənc Baxış” layihəsi çərçivəsində keçirilən mühazirələrin məqsədi - xaricdə təhsil mühiti; demokratiyanın təhsilə təsiri; vətəndaş cəmiyyətinin formalaşmasında təhsilin rolu; yerli və xarici ölkələrin təhsil sistemləri arasındakı fərqlər və s. barədə gənclərlə fikir mübadiləsi aparmaq və xarici təhsil ilə bağlı gəncləri ətraflı məlumatlandırmaq, və ən əsası gənclərin öz üzərilərində işləməyə həvəsləndirməkdir.
Xaçmaz şəhərindəki interaktiv mühazirə Sevimli Soba adlı kafedə keçirildi. Görüşdə 12 yerli gənc və 4 nəfər sülh korpusu fəalı iştirak etmişdir. Bu görüş vasitəsilə yerli gənclər və Gənc Baxışcılar arasında daha sıx və səmimi ünsiyyət yarandı.
Qeyd edək ki, Xaçmaz rayonunda keçirilən görüşdə, OL! fəalları Ruslan Əsədov, Nicat Qarayev, Səbinə Ağayeva və Olqa Breqvadze iştirak etmişlər.
Shirband-dən yeni mahnı!
Gənclər arasında xüsusi rəğbət qazanmış və mesajlarını özünəməxsus tərzdə çatdıran Shirband-dən yeni xit - Bizimlə ol!
Mahnını dostumuzun bloqundan yükləyin:
http://arazoner.net/archives/440
Diqqət!
Mahnının müəllifi mətndə qeyri-normativ leksikadan istifadə edib. Eşitmək istəmirsinizsə dinləməyin.
Futzal turnirinin 4-cü turu başa çatdı
Dünən, may ayının 24-ü gənclər təşkilatları arasında futzal turnirinin 4-cü turu keçirildi. Bu tur OL! komandası Dalğa ilə, AAA komandası isə NİSA ilə qarşılaşdılar. Turun nəticələri aşağıdakı kimi oldu:
OL! – Dalğa 2:7
AAA – NİSA 9:5
Qeyd edək ki, bu turdakı oyun OLun turnirdəki sonuncu oyunu idi və komandamız turniri qələbəsiz başa vurdu. Növbəti, sonuncu turda AAA-AEGEE ilə, Dalğa isə NİSA ilə qarşılaşacaq. Oyunlar may ayının 31-i keçiriləcəkdir. Eyni zamanda bildirək ki, AEGEE və NİSA arasında təxirə salınmış oyun həftə arası keçiriləcəkdir.
Sizlərə indiyədək keçirilən oyunların nəticələrini təqdim edirik:
| 3 may | AAA - Dalğa | 5:4 |
| 3 may | AEGEE - OL! | 8:5 |
| 10 may | AAA - OL! | 8:3 |
| 17 may | AEGEE - Dalğa | 2:8 |
| 17 may | OL! - NİSA | 4:5 |
| 24 may | OL! - Dalğa | 2:7 |
| 24 may | AAA - NİSA | 9:5 |
Turnir cədvəlindəki sonuncu vəziyyət aşağıdakı kimidir:
| Komandalar | Oyun | Qələbə | Heç-heçə | Məğlub. | Top fərqi | Xal |
| AAA Dalğa AEGEE NISA OL! | 3 | 3 | 0 | 0 | 22-11 | 9 |
Kann festivalında qısa metrajlı filmlər müsabiqəsi
Kanadanın milli kinemotaqrafiya şurası, Kann film festivalının qısametrajlı filmlər müsabiqəsi və YouTube veb səhifəsi 5-ci dəfə keçirilən NFB kino müsabiqəsinə sizi dəvət edir.
Finalistlər:
Qalib video:
Demokratiya nədir? Kinomüsabiqəsində səsvermə
Səsvermədə Siz də iştirak edə bilərsiniz! ABŞ Səfirliyi və ABŞ Dövlət Departamenti bütün dünya üzrə onlayn dostları ilə yanaşı Azərbaycanı da səsvermədə iştirak etməyə dəvət edir. Press Reliz.
Dövlət Departamenti və onun tərəfdaşları mayın 15-də iştirakçılardan “Demokratiya - ...dir” ifadəsinin tamamlanmasını tələb edən və onlayn rejimində keçirilən Demokratiya Video Müsabiqəsinin on səkkiz nəfər finalçılarının adlarını elan etmişdir. Altı qalibin seçilməsi üçün ictimai səsvermə artıq başlanılmışdır (www.youtube.com/democracychallenge) və iyunun 15-i, gecə yarısınadək (şərqi qurşaq vaxtı) davam edəcəkdir.
Dünyanın 95 ölkəsindən müraciət etmiş 900 iştirakçılardan seçilmiş finalçılar Braziliya (2), Kot d’İvuar, Almaniya, Hindistan, İran (2), Yaponiya, Nepal, Filippin, Polşa, Serbiya, Sinqapur, Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri, Uqanda, Birləşmiş Ştatlar, Özbəkistan və Zambiya kimi dövlətləri təmsil edirlər. Bu video kliplər bütün dünya üzrə demokratiyanın təsviri və onunla bağlı fikirlərin məcmusunu nümayiş etdirirlər. Finalçılar Maykl Apted (Amerika Rejissorlar İttifaqının Prezidenti) ilə Hernando de Sotonun (Azadlıq və Demokratiya İnstitutunun Prezidenti) sədrlik etdikləri müstəqil münsiflər heyəti tərəfindən seçilmişlər.
Qərb yarımkürəsi, Avropa, Orta Şərq/Şimali Afrika, Sahara səhrasından cənubda yerləşən Afrika ölkələri, Cənubi və Mərkəzi Asiya və Şərqi Asiya/Sakit Okean regionundan olan altı qalib 2009-cu il iyun ayının ortasında elan olunacaq. Qaliblər sentyabr ayında Vaşınqton, Nyu-York və Hollivuda tam ödənilmiş səyahət mükafatını alacaqlar. Mükafat paketinə həmçinin televiziya/kino çəkilişləri, televiziya peşəkarları, demokratiya tərəfdarları, media nümayəndələri, dövlət xadimləri ilə görüşlər, eləcə də xüsusi olaraq qalib gəlmiş kliplərin nümayiş etdirilməsi da daxildir.
Demokratiya Video Müsabiqəsi BMT-nin Beynəlxalq Demokratiya Günündə (15 sentyabr 2008-ci il) onlayn rejimində başlanmışdır. Bu müsabiqə misilsiz olaraq demokratiya və gənclər təşkilatları, kino və əyləncə sənayesi, akademiyası və ABŞ Hökumətinin əməkdaşlığı sayəsində təşkil edilmişdir. Partnyorlar arasında Beynəlxalq Fərdi Sahibkarlıq Mərkəzi, Amerika Rejissorlar İttifaqı, Beynəlxalq Respublikaçılar İnstitutu, Beynəlxalq Gənclər Təşkilatı, Amerika Kino Assosiasiyası, NBC Universal təşkilatı, Milli Demokratiya İnstitutu, Nyu-York Universiteti nəzdində Tiş İncəsənət Məktəbi, TakingİtGlobal təşkilatı, Cənubi Kaliforniya Universiteti nəzdində Kino Məktəbi və ABŞ Dövlət Departamentidir. YouTube video platformasını (hostinq xidmətləri) təqdim edir, Vilyam Morris Agentliyi isə mükafat paketinin hazırlanmasında iştirak edir.
Əlavə məlumat üçün Amerika Birləşmiş Ştatları Səfirliyinin İctimaiyyətlə Əlaqələr Şöbəsinə müraciət edə bilərsiniz.
Finala çıxmış videolara burada baxa bilərsiniz.
Eurovision və şortik
Dünən Eurovision-da üçüncü yer qazanmış Aysel və Araş İctimai Televiziyada mətbuat konfransı keçirirdilər. Bundan da xəbər tutan fanatlar ora gelmişdi. Qəflətən otaqdan bir oğlanı qovdular. Nə üçün?
Sən demə oğlan şortik geyinibmiş. Həmin oğlan 14 yaşında olardı. Onu ağlaya-ağlaya çölə çıxartdılar. Bu da bizim güclü və zərərli komplekslərimizdən biri!
Oğlanın qovulmasına səbəb İTV sədrinin müavini Qəzənfər müəllimin “Bu biyabırçılıqdır. Bura şortiklə gəlmək olar? Çıxarın, qovun buradan” sözləri oldu. Mənzərəni görmək lazim idi ee.... Orada özümü Səddam Hüseyn rejimində hiss elədim.
Mətbuat konfransı bitəndən sonra qapının ağzında həmin şortik geyinmis qaqaşı gördüm. Əlində plakat qaldırıb durmuşdu. Ondan soruşdum ki, şortik geyinmek ayıbdır? Dedi ki, yox, burada nə var ki?
Bəli, burada heç nə yoxdur. Əgər nəsə varsa, o da budur ki, öz vicdanını qoruya bilməyən, rüşvətə və yaltaqlığa satılan, Eurovision-un nə olduğunu bilməyən adamlar yalnız elə şortikə ilişməyi bacarırlar.
AVROPAYA İNTEQRASİYA sözü bu adamların əzbərlədiyi ən yaxşı kəlmədir. Amma, etdiklərindən görünür ki, bizimkilər Qərb dəyərləri haqda olduqca yanlış məlumatlıdırlar.
Yazıqlar olsun!!!
Yusif Kərimli
"Persepolis" filminin nümayişi keçirildi
15 May, 2009 tarixində OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatı Fransanın Azərbaycandakı Səfirliyinin təşkilati dəstəyi ilə İbrus teatrınında fransız kinemotaqrafiyasının istehsalı olan, iranlı xanım Mərcan Sətrapi tərəfindən çəkilmiş "Persepolis" filminin nümayişini təşkil etmişdir.
İran İslam inqilabi və inqilabdan sonrakı İranı təsvir edən filmdə liberal bir ailədə böyüyən qızın taleyindən bəhs olunur, inqilabın cəmiyyətin müxtəlif təbəqələrinə göstərdiyi təsirlər əks olunur. Filmin nümayiş olunmasında əsas məqsəd gənclərin diqqətinin insan hüquqlari, tolerantlıq, mədəniyyətlərarası anlayış və dialoqun qurulması kimi məqamlara cəlb edilməsi idi. 100-ə yaxın gəncin iştirak etdiyi film seyri bitdikdən sonra OL-un kamerasına müsahibə verən gənclər filmdə təsvir olunan bəzi məqamlara hazırkı Azərbaycan cəmiyyətində də rast gəldiklərini söylədilər.
Filmin nümayişi üç mərhələdə nəzərdə tutulduğundan ilk dəfə film fransızca nümayiş olunmuşdur. Bundan sonrakı mərhələlərdə film ingilis və rus dillərində nümayiş olunacaqdır.
“Hakim dairələrdə başa düşürlər ki, hansısa gənclər qrupu gələcəkdə böyük bir hərəkata çevrilə bilər”
"Media forum” saytının oxucularının suallarını AN Gənclər Şəbəkəsinin təsisçilərindən olan Emin Milli cavablandırır.
http://www.mediaforum.az/articles.php?lang=az&page=05&article_id=20090519061919023
Emin Milli 1979-cu il oktyabrın 14-də Bakıda doğulub. Paytaxtın 251 saylı orta məktəbini bitirib. Ailəlidir. 1995-ci ildə Bakı Dövlət Universitetinin beynəlxalq hüquq fakültəsinə daxil olub. Almaniyada 6 aylıq proqramda iştirak etdiyindən BDU-nu bir il gec - 2000-ci ildə bitirib. 1999-2000-ci illərdə Beynəlxalq Respublikaçılar İnstitutunda koordinator işləyib. 2001-2002-ci illərdə Almaniyada oxuyub. 2002-ci ildən 2004-cü ilə qədər Fridrix Ebert Fondunun Azərbaycanda rəhbəri olub. 2005-ci ildən ictimai fəaliyyətlə məşğuldur. AN Sosial Şəbəkəsinin yaradıcılarından biridir.
Elnur Eltürk (Hüseynov), 25 yaş, tarixçi, Qaradağ rayonu, Lökbatan qəsəbəsi, Bakı Strateji Araşdırmalar Mərkəzi: Bu gün Azərbaycan müxalifətində gənclərin önə çıxması üçün şərait varmı?
Cavab: Məncə, şəraiti gənclər, yeni nəsil özü yaratmalıdır. Hökumətdən, müxalifətdən, yaşlı nəsildən gözləməməliyik ki, bizə şərait yaratsınlar. Biz özümüz bu şəraiti yaratmalıyıq.
Mübariz S.Əzimli, Stokholm, İsveç: Salam, Emin bəy! Həmişə azadlıqda! Sizin kimi gənclərimizi həbs edə bilərlər, amma azadlıqdan məhrum edə bilməzlər. Çünki AZADLIQ sizin düşüncə tərzinizdir. Ümidimiz siz gənclərədir. Siz özünüz necə, fəaliyyətinizdən razısınızmı?
Cavab: Tam razılıq tam xoşbəxtlik kimi dəliliyə bərabər olardı. Normal insan özündən tam razı qala bilməz. İnsan həmişə öz üzərində işləməlidir. Mən də çalışıram öz üzərimdə işləyim.
Səadət, yazar: Hörmətli Emin. Son illərin güclü depressiyasından sonra sizin kimi gəncləri görmək ölkənin gələcəyinə ümid işığı yandırır. Razılaşarsınız ki, bu gün ümumilikdə gənclik passivdir. 1980-ci illərdə biz universitet tələbələri tam fərqli idik. Yaxın zamanda gənclik hərəkatının dirçəlməsi üçün nələr etmək olar?
Cavab: Passiv sözü ilə mən bir az razı deyiləm. Mənə elə gəlir, hazırda ümumi iqtisadi, siyasi vəziyyət elədir ki, gənclər küll halında aktivlik göstərə bilmir. Nəyə görə 1960-70-ci illərdə Sovet İttifaqında gənclər fəal ola bilmədilər, 1980-cı illərdə isə bu proses baş verdi? Çünki şərait məhz 80-ci illərdə yarandı. Hər cəmiyyətin, dövlətin inkişafının məntiqi var.
Hazırda elə bir şərait yaranıb ki, fikrimcə, yalnız kiçik qruplar, fərdlər aktivlik göstərəcək və bunu davam etdirəcək. Amma o mərhələdə ki, pis idarə olunan indiki sistem tənəzzülə uğramağa başlayacaq, onda bu proses kütləviləşəcək.
Rail Səfiyev, Bakı Dövlət Universiteti, beynəlxalq münasibətlər fakültəsi: Salam, Emin. Səni yenə Azərbaycanda eşitməkdən çox şadam. Sənə böyük inam və hörmətimi izhar etmək istəyirəm.
Emin, son zamanlar Azərbaycanda islahatlar aparıldığı iqtidar mətbuatında çox işıqlandırılır. Buna gənclərlə bağlı siyasət, FASE, AN, OL, “Dalğa” kimi gənclərin ictimai həyatda fəallıq göstərmələri də aid edilir. Əlbəttə, iqtidar əsasən FASE və “İrəli”ni önə çəkir, amma əsil plüralist cəmiyyətdə hər bir ictimai aktivlik müsbət haldır, hansı mövqedən olmasından asılı olmayaraq. Mənim düşüncəmcə, müəyyən bir vaxtda yuxarılar gənclərin belə fəallığından ehtiyatlanmırdılar və buna müsbət baxırdılar.
Bəs sonra nə oldu? Niyə bu cür fəaliyyətlərdən hakim dairələrin çəkinməsi və onlara əks davranış başladı? Sənin müşahidələrin necədir? Sənin fikrincə, prezident özü bu məsələdə hansı fikirdədir?
Sənin müşahidələrin mənim üçün maraqlı olar.
Cavab: Prezidentin fikrini bilmirəm, çünki bu barədə onunla söhbət etməmişəm. Hakimiyyətin özünü də bir nəfərə bağlama olmaz. Onun içində də müəyyən qruplar var. Bu qrupların qorxduqlarından biri də gənclərdir. Tarix boyu yalnız yeni nəsil dəyişikliklərə gətirir. Hardasa müəyyən yaş həddindən sonra, ailə qurduqda, karyera haqda düşündükdə insanlar daha az qurbana hazır olurlar. Başlayırlar daha çox mövcud reallıqlara uyğunlaşmağa. Hakim dairələrdə də başa düşürlər ki, gənc, hansısa gənclər qrupu gələcəkdə böyük bir hərəkata çevrilə bilər. Ona görə gənclərdən ehtiyatlanırlar və ehtiyatlanmaqda haqlıdırlar.
Tariyel: Azərbaycanda gənclərin hansı təşkilatları, neçə təşkilat var? Bu barədə məlumat verərdiniz. Gənclər təşkilatları bir-biriləri ilə əməkdaşlıq edirmi? Zəhmət olmasa onu da deyə bilərsinizmi hansı təşkilatları hökumət yaradıb, hansı təşkilatlar isə xarici qrantla işləyir?
Cavab: Bu suala cavab vermək çətindir. Azərbaycanda bir neçə maraqlı təşkilat var. İlk növbədə OL və “İrəli”ni qeyd etmək olar. Bundan başqa, AEGEE təşkilatı var, qeyri-siyasi təşkilatdır. FASE var. O da siyasətdən uzaqdır. Siyasi təşkilata qoşulmaq istəməyənlər bu quruma üz tuta bilərlər. FASE Avropada Azərbaycan gəncləriylə işləyir. “İrəli” isə açıq şəkildə prezidenti dəstəkləyən bir gənclər təşkilatıdır. Müsavat, Xalq Cəbhəsi partiyalarının və başqa müxalif partiyaların gənclər təşkilatları var ki, onlar da müxalifəti təmsil edirlər.
Müəllim, Bakı: Atalar və oğullar problemi, nəsillər arasında düşüncə fərqləri əbədi problemdir. Bu baxımdan maraqlıdır: yaşlı və orta nəslin davranışında nələr xoşunuza gəlir, nələr yox?
Cavab: Nəsillər arasında ziddiyyət fəlsəfi problemdir. Hazırda da bu problem var. Gənc və orta yaşlı insanların düşüncələri dəyişikliklərə daha açıqdır. Əvvəl mən cəmiyyət üzvlərini yaşlı və gənc nəslə bölürdüm. Amma gənc nəslin içində qoca düşüncəli insanlar da var. Yəni gənc nəsil deyəndə orta yaşlı və qoca insanları da nəzərdə tutmaq olar. Bir şərtlə ki, həmin insanların fikirləri azad olsun.
Qəribə adam, Bakı: Salam, Emin bəy. Xahiş edirəm mənim qəribə suallarıma cavab verin.
1. “Media forum”da sizi AN Sosial Şəbəkəsinin yaradıcılarından biri kimi təqdim ediblər. İnternetdə də sizin vəzifəniz müxtəlif cür adlandırılır: ya gənclər şəbəkəsinin, ya tələbə forumunun rəhbəri kimi və s. Bu sosial şəbəkə nədir? O necə işləyir? Sizin rolunuz bu şəbəkədə necədir?
2. Hərdən sizin “Alma”dakı yazılarınızı oxuyuram. Vaşinqtonda kafedə, deyəsən, qapının cəftəsini açmaq üçün tələb olunan qeyri-məntiqi düşüncə ilə bağlı bir yazınız yadımda qalıb. Sonralar neçə dəfə cəhd etdimsə, bircə yazınızı belə oxuya bilmədim, maraqsız göründü. Elə bil Amerikada oturub Azərbaycana heç dəxli olmayan məsələlərə toxunursunuz. Sizə elə gəlmirmi ki, vətəndən kənarda çox vaxt keçirirsiniz? Kənarda ola-ola burada yaşayanlara necə yaşamaq barəsində məsləhət vermək düzgündürmü?
Cavab: 2005-ci ildə biz şəbəkəmizi yaratdıq. Bu, sosial şəbəkədir. Şəbəkənin adından da göründüyü kimi, burda hər hansı siyasi mövqe ortalığa qoyulmur. Şəbəkə üzvlərinin hər biri istədiyi siyasi mövqedən çıxış edə bilər. Qurumu yaratmaqda məqsəd xaricdə oxuyub qayıdan azərbaycanlıları, ölkəmizdə oxuyan tələbələri və xaricdə yaşayan həmvətənlərimizi bir araya gətirmək, onların arasında ünsiyyət vasitələri və ünsiyyət məkanı yaratmaqdır.
Şəbəkəni yaratdığımız vaxt ilk olaraq hər həftə mühazirələr təşkil etdik. Mühazirələrdə gəncləri bir araya gətirib bir sıra məsələləri müzakirə edirdik. Sonra başladıq Avropada forumlar keçirməyə, Azərbaycanın rayonlarına getməyə. Bundan başqa, internet vasitəsilə də gəncləri bir araya gətiririk. İnternetdə onlar özlərinə həmfikir tapır, ideyalar irəli sürürlər. Ən əsası isə gənclər arasında yeni sosial-siyasi mədəniyyət formalaşır.
Bilmirəm sual verən qəribə adamın mənim haqqımda nə dərəcə məlumatı var. Bildirmək istəyirəm ki, iki il Almaniyada oxumuşam, xaricdə konfranslara gedirəm, tez-tez dünyanın bir çox ölkəsində oluram. Əsas yaşayış yerim Bakıdadır.
İstəyirəm qeyd edim ki, ermənilərin intellektual, iqtisadi, sosial kapitalının 95 faizi xaricdədir və bu onları gücləndirir. Azərbaycanda isə bu proses təzə başlayıb. Son 15-20 ildə azərbaycanlılar xarici ölkələrə yayılıblar. Hələ ki, proses gedir, çevrələr yaranır. Azərbaycan hökuməti xaricdə yaşayan azərbaycanlıları bir nəfərə, bir ideyaya tabe etdirməyə çalışır. Bu, cəfəng bir şeydir, mümkün deyil. Biz alternativ təşkilatın olmasını və o təşkilatın həmvətənlərimizin Azərbaycanı xaricdə layiqincə təmsil etməsinə yardım göstərməsini istəyirik.
Səidə: Emin bəy, indiki gənclərin telefonlara bu qədər aludə olması onların ictimai fəallığına mənfi təsir edirmi?
Cavab: İnternet və telefon informasiya ötürülməsini sürətləndirir. Amma baxır ondan nə üçün istifadə edirsən. Çox istərdim gənclər internetdən, telefondan yaxşı məqsədlə yararlansınlar. Məsələn, gənclər bundan hansısa əhəmiyyətli bir materialı dostlar arasında yaymaq, yaxud başqa aksiyalar keçirmək üçün istifadə edə bilərlər.
Xəyal Kazımzadə: Gənclik ömrün bahar çağıdır deyirlər. Sizcə, hazırda Azərbaycan gəncliyi hansı fəsli yaşayır?
Daha bir sualım isə gənc liderlərin olmaması ilə bağlıdır. Necə fikirləşirsiniz, bu gün minləri arxasınca apara bilən belə bir istedad yoxdur, yoxsa onun ortaya çıxmasına imkan verilmir?
Sonuncu sualım: Sizcə, Neft Akademiyasında baş verən qanlı olayın baiskarı – Fərdanın şəxsiyyəti arxasında dayanan, onun faciəvi dramı nədir?
Cavab: Məncə, Azərbaycan gəncliyi hələ ki qış fəslini yaşayır.
Demək çətindir ki, 5 ildən, 10 ildən sonra Azərbaycanda kimlər lider olacaq. Lider heç nədən asılı olmayaraq öz məqsədi uğrunda mübarizə aparan insandır. Hazırda belə liderlər yetişməkdədir, mən buna inanıram.
Neft Akademiyasında baş verən olay böyük bir faciədir. Bu hadisəni terror kimi qiymətləndirirəm. Amma istəməzdim hər hansı versiyalar irəli sürəm.
Vüsal Həsənov: Salam. Mənim iki sualım var.
1. Gül bayramına etiraz aksiyası nəyə görə mayın 10-da keçirildi? Əgər mayın 8 və ya 9-da keçirilsəydi, daha səmərəli olmazdımı?
2. Müxalifətin yaratdığı bir çox internet saytında Heydər Əliyev haqqında ona yaraşmayan, təhqiramiz sözlər yazılır. Sizcə, belə sözlərin yazılması doğrudurmu? Cavablarınıza görə əvvəlcədən təşəkkür edirəm.
Cavab: Bakıya mayın əvvəli gəldim və axıra qədər anlamırdım nə baş verib. Müxtəlif insanlarla görüşdüm, söhbətlər etdim, məlumatları oxudum. Aydın oldu ki, çox pis vəziyyət yaranıb. Hökumət sadə bir addım atmalı və azı bir gün matəm etməli idi. Tələbələr də bunu tələb edridi. Yenə də hökumət məsələyə məsuliyyətsiz yanaşdı. Mayın 10-da Gül bayramı təşkil olundu ki, gənclər öz hirslərini, etiraz və qəzəblərini bildirsinlər.
Bizə məlumatlar çatmışdı ki, mayın 10-da gənclər, müxtəlif qruplar zorakılıq haqda düşünürlər. Məsuliyyəti üzərimizdə hiss edərək cəmiyyətə təsir göstərə biləcək adamlarla, qrup rəhbərləriylə məsləhətləşdik. Qərara gəldik ki, mayın 8-də Qeyri-Zorakılıq Forum keçirək. Forumda Müsavat, Xalq Cəbhəsi partiyalarının, “Dalğa” Hərəkatının və digər gənclər qurumlarının nümayəndələri iştirak etdilər. Məhz forumdan qeyri-zorakılıq mesajları yayıldı. Mayın 10-da Gül bayramına, ölkədə matəm elan olunmamasına etiraz edən gənclər dinc, qeyr-zorakı aksiya keçirdilər.
İstər müxalifət lideri olsun, istərsə də iqtidar, heç kimin təhqir olunmasının tərəfdarı deyiləm. Siyasətçinin gördüyü işləri, ideyaları təhlil etmək lazımdır. Belə bir deyim var: “Böyük insanlar ideyaları, kiçik insanlar isə şəxsiyyəti tənqid edirlər”.
Bizim yaşam keyfiyyət səviyyəmiz ÜDM ilə deyil, bizim azadlığımızla ölçülməlidir
Tural Vəliyev: İqtisadi inkişafın stabil və davamlı olmağı üçün demokratiyanin bərqarar olması, müxtəlif dayaq institutlaın yaranması cox vacibdir
Bloqumuzun "5 sual - 5 cavab" rubrikası davam edir. Qeyd etdiyimiz kimi bu rubrikanın məqsədi Azərbaycan gəncliyinin müxtəlif simaları ilə bərabər cəmiyyətin indiki vəziyyəti və bu vəziyyətdən çıxış yollarını müzakirə etməkdir. Üçüncü qonağımız “Azad Düşüncələr” Assosiasiyasının qurucu rəhbəri Tural Vəliyevdir.
- Özünüzü təqdim edin
Mən 7 sentyabr 1981-ci ildə Bakı şəhərində anadan olmuşam. 1998-ci ildə orta təhsilimi Bakıda bitirdikdən sonra Şimali Kipr Doğu Akdəniz Universitetinin Beynəlxalq Əlaqələr fakültəsində bakalavr dərəcəsinə yiyələnmişəm. Hal-hazırda İngiltərənin London School of Economics (LSE) and Political Science Universitetində İnkişafın Menecmenti (Development Management) üzrə magistr dərəcəsində oxuyuram.
Bu günə qədər isə, 2002-2003 illərində ABŞ, Vaşinqtonda yerləşən Keyto Institutunda (Cato İnstitute) 1 il təcrübə qazanmış, 2004-cü ildən BP şirkətinin Azərbaycandakı bütün ictimai sərmayələr proqramlarının qrup rəhbəri kimi işləmişəm. BP-dəki işimdən əlavə, Free Minds Association (FMA) “Azad Düşüncələr” Assosiasiyası’nın (ADA) qurucu rəhbəri olmuşam. FMA-nin ən fəal üzvlərilə bərabər Azərbaycanda liberal (libertarian) dəyərləri müdafiə edən, fərdi azadlıq, özəl mülkiyyət hüquqları və qanunun aliliyi çərçivəsində məhdud hökumət (limited government) və azad cəmiyyəti təbliğ edən lahiyələr həyata keçirmişəm. 2007-ci ildə Londonda yerləşən “Stokholm NETWORK” təşkilatı FMA-ni yeni bazar iqtisadiyyatı ölkələrində fəaliyyət göstərən ən yaxşı qurum adına layiq görmüşdür. Bundan əlavə, Azadlıq Çirağı saytını http://www.azadliqciragi.org/ uğurla Azərbaycan dilli oxuyucularımıza çatdırmğı davam etdirirəm.
Hər zaman fərqli olmağı və fərqli düşünməkdən qorxmamağı xoşlamışam. Fərqliliyin hər insana səciyyəvi xüsusiyyət olduğunu sadə Azərbaycan vətəndaşına izah etməyi və bunun ictimai, siyasi ve social bazda təmin edilməsi üçün mücadilə aparmağı sevmişəm.
- Bir vətəndaş kimi cəmiyyətə necə fayda verirsiniz?
Bir dəfə, möhkəm ateist olan Bertran Russelldən soruşublar ki, dünyasını dəyişdikdən sonra Allahı görsən, Russel, nə edərsən? Russelin cavabı belə olmuşdur, “Mənim ona bircə sualım olar. Ey Allahü-təala, sən niyə öz mövcudluğunla bağlı mənə belə az sübut vermisən?” Azərbaycandakı vəziyyət nə bəndəyə, nə də Allaha xoş gedən vəziyyətdir. Bir cox insan, Russelin sualını dəyişdirib soruşa bilərki, görəsən niyə Allahü-təala ölkəmizdəki vəziyyətə göz yumur. Bu düşüncənin dini tərəfini danışmaq mənim həddim deyil, çünki dini savadım o qədər də çox deyil. Amma bir fakt ortadadır: ətrafımızda gördüyümüz problemlər bizim problemlərimizdir. Başqalarının nə düşünməsindən və necə hərəkət etməsindən asılı olmayaraq bir vətəndaş olaraq, onları aradan qaldırmaq bizim hamımızın məsuliyyətimizdir. Buna görə də, mənim üçün vətəndaş anlayışı əsas olaraq məsuliyyət (responsibility) deməkdir.
Məncə kiminsə nə etməsi yox, nə üçün etməsi cox vacibdir. İndiyə qədər etdiklərimi də bu müstəvidən baxsam, bəlkə də elə hamısı cox əhəmiyyətlidir, çünkü bir insan, öz vətəndaş məsuliyyətini dərk edib, cəhd göstərirsə, bu artıq onun produktivliyini, cəmiyyət üçün olan indiki və ya gələcək potensialına işarət edir. Bunlara misal olaraq, FMA çərçivəsində məni ən çox sevindirən, gənclərimizin xaricə gedib təcrübə qazanmağlarında kömək etməyim, liberal ideaları davamlə şəkildə Azadlıq Çırağında yaya bilməyim olmuşdur. Bundan əlavə, bir neçə klassik liberal siyasi-iqtisadi ədəbiyyatın tərcümə edib, çapı və yayılmasında uğurlu olmağım məni çox sevindirir. Təbii, bunların hamısını BP-dəki işimdən ayrı tuturam, çünkü orda da BTC boyunca olan Azərbaycan kəndləri üçün cox əhəmiyyətlli layihələr həyata keçirmişəm.
Amma indiyə qədər etmək istədiyim, amma, edə bilmədiyim çox şey var. Bəziləri qəribə səslənə bilər, amma azadlığı təmin və təqdim edən bir çox fiklərim olub. Məsələn, Azərbaycanda anti-construction movement (anti-tikinti hərəkatı) yaratmaq, seks muzeyi açmaq, Bakıda Azadlıq turu keçirmək kimi müxtəlif idealar. Əminəm ki, gələcəkdə bunların bir çoxunu həyata keçirə biləcəm.
- Cəmiyyətimiz haqqında nə düşünürsünüz?
Azərbaycan cəmiyyətində hal-hazırda problemli xüsusiyyətlər çoxdur. Bu xüsusiyyətlərin bəziləri artıq köhnələrək adət-ənənəyə çevrilib, bəziləri isə xalqımızın beyninizə yedizdirilməklə, günü-gündən sistematik şəkildə “implantasiya” olunurlar. Amma bu gün ən böyük problem insanlarımızın vətəndaşlıq erroziyasına uğramalarıdır. Məncə bu ən fundamental məsələdir. İnsanlarımızın, inkişaf üçün məsuliyyət tələb olunduğunu və məsuliyyətin də azadlıq üzərində qurulduğunu başa düşməyinin vaxtı gəlib. Təbii hökümət bunda maraqlı deyil. Əgər bir gənc, bu gün, azad və şəffaf təhsildən məhrum edilirsə, bir vətəndaş öz istədiyi kimi siyasi seçim etməkdən çəkinirsə və ya bir iş adamı öz əmlak hüquqlarından məhrum edilirsə, bu insanlar təkcə sağlam və azad həyat tərzindən yox, həmçinin vətəndaş olaraq öz məsuliyyətlərini dərk etməklərindən məhrum olunurlar. Amma problem ondadır ki, Azərbaycan xalqı bunları düşünməkdən imtina etməyə başlayıb. İnsanlarımız, ya hedonistik həyat seçimlərində davam edib, öz mikro-dünyalarında yaşayır, ya da pessimizmə qapılaraq, pis günün ömrü az olar prinsipiylə öz həyatlarını ela “pis gündə” də davam elətdirirlər.
Əgər cəmiyyət olaraq inkişaf eləmək istəyiriksə, yaxşı geyinən, yaxşı yeyib-içib və əylənən vassallar yığını deyil, səsinin sayıldığı və səsini tələb etdiyi, bunun üçün hər gün özünün məsuliyyətini dərk etdiyi xalq olmalıyıq. Bu yolda ən əsas məqam ictimai institulara verilməlidir. Bildiyimiz kimi, institutlar cəmiyyətin qarşılıqlı əlaqələrini formalaşdıran formal və qeyri-formal məcburiyyətlərdir, bir növü, oyun qaydalarıdır. Təəssüflər olsun ki, bu gün Azərbaycanda ki, oyun qaydaları rüşvət, yalan, korrupsiya, regionçuluq kimi reqressiv prinsiplər üzərində qurulub. Bunları dəyişdirmək bizim borcumuzdur, çünkü bu prinsiplər cəmiyyət tərəfindən artıq norm olaraq qəbul edilərsə, sonra onları de-legitimləşdirmək çox çətin olacaq. Əslində hər gün bizim inkişafımızın əleyhinə işləyir, çünki bu institutları yaradıb inkişaf etmək bir günün işi deyil və artıq cəmiyyət olaraq gecikirik.
- Müsbət dəyişikliklər istiqamətində gənclərin rolu nədən ibarət olduğunu hesab edirsiniz?
Məncə danışdığımız dəyişiklikləri əldə etmək üçün gənclərin rolu cox böyükdür. Hər bir cəmiyyətdə, gənclər sosial dəyişiliyin əsas damarı olublar, çünki adətən ən az gündəlik öhdəliyi olan və bəlkə də gələcəyə ən çox optimist elə gənclər olur elə. Bunun üçün, düşünürəm ki, gənclərimiz aktiv olmalıdırlar, fərqli olmaqdan, kiməsə “mən səninlə razı deyiləm” deməkdən çəkinməməlidirlər. Proqressiv cəmiyyətlər, həmişə fərqliliyin gətirdiyi üstunluklərlə inkişaf ediblər. Buna görə də, mən gənclərimizdə böyük potensial görurəm.
Çox istərdim ki gənclərimiz maariflənsinlər. Qoy savadlanmaqla, elm və intellektlə mücadilə etməyi seçsin gənclərimiz. Bir çox stereotiplərin, şişirdilmiş problemlərin aradan qaldırılması üçün həqiqətən də savadlı insanlara ehtiyac var.
Bundan əlavə, gənclərlə söhbət etdiyimdə, onlarda bir qorxu hissi olduğunu, özünə inam olmadığını görmuşəm. Məncə bunun əsas səbəbi azad cəmiyyətdə yaşamamağlarıdır. Gənclərimizi sərbəst görmək istərdim. Əgər biz bu gun nəisə dəyişdirə bilməsək, sabah gələcək nəsillərdə bu gün bizim yaşadığımız problemləri dəyişdirə bilməyəcəklər. Ona görə sərbəst olaq və heç vaxt azad düşünməkdən çəkinməyək.
- Yaxın 10 il ərzində dövlətimiz üçün hansı prioritetlər müəyyən edərdiniz?
Təəsüf ki, hökümətimiz inkişaf dedikdə ancaq ümumi daxili məhsulun artımından, neçə dənə körpu tikilibsə onun sayından və ya naməlum iş yerlərinin açılmasından danışırlar. Neftdən gələn sərvətin nə qədər xərcləməsi qədər necə xərclənməsi də çox vacibdir. Aristotelin dediyi kimi, var-dövlət əldə etmək istənilən əsas uğur deyil, o, başqa uğurları əldə edilməsi üçün olan vacib kiçik bir vasitədir. Buna görə də, müxtəlif sahələrə dövlətimiz xüsusi fikir verilməlidir, nəinki neftdən gələn pulun miqdarına.
Vacib sahələrdən biri təhsildir, çünkü təhsillə biz təkcə elm deyil, həmçinin vacib dəyərləri də aşılayırıq. Fikrimcə, təhsil sistemi ozəllişdirilməli, insanlara daha çox seçim imkanları yaradılmalıdır. Tələbələr müəllimin dediyini yazmaqda deyil, sinifdə sərbəst şəkildə müzakirə aparmağı, bir-birilə elmi dialoq aparmağı öyrənməlidirlər.
Bu gün, heç bir tələbə banklardan oxumaq üçün kredit götürə bilmir və bu qədər imkanlara baxmayaraq, müasir təhsil metodları (internet, e-kitabxana, video-konfrans) hələ də təhsil ocaqlarımıza gəlməyib. Tələbələrin bir çoxunun normal kitabxanaya və dünya ədəbiyyatına çıxışı yoxdur. Tələbə və şagirdlər üçün təhsil elm öyrənmək üçün deyil, diplom almaq üçün bir ritual və ya prosedur halına gəlib. Müəllimlərin iqtisadi problemlər, gündəlik çörək pulu qazanmaq üçün dəridən-qabıqdan çıxmaqları, onları elmi araşdırmalardan və innovasiyadan uzaqlaşdırıb. Bu problemlər aradan qaldırılmazsa, təhsilimizdə daha da kəskin problemlərlə qarşılaşa bilərik.
İqtisadiyyatımıza gəldikdə isə yəqinki diversifikasiya və qeyri-neft sektorunun inkişafının vacibliyini bir daha vurğulamaqa burda ehtiyac yoxdur. Əsas məsələ, yenə də institutisonal məsələdir. İndiyə qədər dünyada heç bir ölkə, qanun aliliyi olmadan, əmlak hüquqlarına əməl edilmədən uzun müddətli şəkildə stabil inkişaf etməyib. İqtisadi inkişafın stabil və davamlı olmağı üçün demokratiyanin bərqarar olması, müxtəlif dayaq institutlaın yaranması cox vacibdir. Bu da iqtisadi inkişafın təkcə maaşların çoxalması, həyat standartlarının yaxşılaşması deyil, əsas olaraq insanlar üçüb qeyri-maddi imkanlar yaradılması və onların azad iqtisadi seçim hüququ təmin olmasının vacibliyini göstərir. Bir sozlə, inkişaf azadlıq deməkdir. Bizim yaşam keyfiyyət səviyyəmiz ÜDM ilə deyil, bizim azadlığımızla ölçülməlidir. Həqiqi iqtisadi inkişaf azadlığa zidd ola bilməz. Əksinə, bu tam olaraq onun özündə və inkişafında vacib olan bir instrumental faktordur.
Son olaraq vurğulamaq istədiyim məqam budur - inkişafın əldə edilməsi üçün yeganə formula yoxdur. Hər xalq öz inkişaf və öz azadlıq yolunu seçir və burada hər ölkənin öz lokal institutları müxtəlif cür təsir edirlər. Amma bilinən fakt demokratiyanin həmişə cəmiyyət üçün daha vacib institutlar yaratmasıdır. İnkişaf azadlıqların gətirdiyi imkanlarla baş verir, əgər bizdə elementar azadlıqlar yoxdursa, hər hansı bir inkişafdan danışmaq üçün hələ çoz tezdir.
Bundan öncəki qonaqların müsahibəsinə buradan baxa bilərsiniz.
Gənclər təşkilatları arasında futzal turniri davam edir
Artıq xəbər verdiyimiz kimi, hal-hazırda gənclər təşkilatları arasında müstəqillik gününə həsr olunmuş futzal turniri keçirilir. Sizlərə növbəti oyunların nəticələrini və turnir cədvəlini təqdim edirik.
Təəssüflər olsun ki, OL-un futzal komandası bu turnirdə yaxşı nəticələr göstərə bilməyib. İndiyədək keçirdiyimiz 3 oyunun hər birindən məğlub ayrılmışıq. OL- turnir çərçivəsində yalnız bir oyunu qalıb. Bu oyun mayın 24-ü Dalğaya qarşı olacaqdır. Ümid edirik ki, həmin oyunda nəhayət bir qələbə qazanmış olarıq.
Qeyd edək ki, turnirə may ayının 31-i yekun vurulacaq və turnir cədvəlinə əsasən ən çox xal toplamış komanda qalib gələcəkdir.
Beləliklər sizlərə son nəticələri təqdim edirik:
| 10 may | AAA-OL! | 8:3 |
| 17 may | AEGEE-Dalğa | 2:8 |
| 17 may | NİSA-OL! | 5:4 |
Turnir cədvəlində sonuncu vəziyyət aşağıdakı kimidir:
| Komandalar | Oyun | Qələbə | Heç-heçə | Məğlub. | Top fərqi | Xal |
| AAA Dalğa NISA AEGEE OL! | 2 | 2 | 0 | 0 | 16-8 | 6 |
 |  |
 |  |
Video Satira: Çünki mən Azərbaycanlıyam (hissə 2)
Azərbaycanlı olmaq budur?
Mikayıl (Mişa) ölkədən qaçıb gedib xaricə, amma, vətənini sevir və vətəni üçün əlindən gələni edir
Xanımın təhqir olunması və alçaldılması o qədər də vacib deyil, əsas odur ki, məhlənizdə baş verməsin. Qalanı isə, qızın günahıdır.
Telefonla risovka çox, kontur yoxdu! Sim-sim sim-sim sim-sim ilə!
Əvvəlki video satiralar burada.
100 nəfər gənc
Bakıda Gül bayramı: 100-ə yaxın gənc saxlanılıb, 6 nəfər hələ də inzibati həbsdə. 10 və 11 may tarixində yerli mediada xəbər başlıqları əslində belə səslənməli idi. Hər halda, Azərbaycan nə qədər azad ölkə olmasa da, 100 nəfər gəncin saxlanması hər gün baş verən hadisələrdən deyil. Bu 100 nəfər gənc heç də İrəli gənclər hərəkatının sözçüsü Aynur Həsənzadənin dediyi kimi xuliqanlıq üstündə tutulmamışdı. Bu 100 nəfər gənc etiraz etdikləri üçün tutulmuşdu və bu 100 nəfər gənci etiraz etməyə heç bir təşkilat və siyasi qüvvə yox, onların vicdanı və vətəndaşlıq borcu çıxarmışdı. O vicdan və vətəndaşlıq borcu ki, bəziləri onların bu ölkədən həmişəlik sürgün edildiyinə əmin idi.
Axı nədir dünənə qədər siyasətdən kənar olmaqda, mobil telefonlarla “blutuzlaşmaqda”, Odnoklassniki saytında gününü keçirməkdə ittiham etdiyimiz gənclərin bu spontan və səmimi etirazlarının səbəbi? Gənclərmi istəməz yaxşı geyinib-keçinərək, şəhərə bayram gəzintisinə çıxsınlar? Gənclər bəlkə güllərəmi belə nifrət edir?
Aprelin 30-da Dövlət Neft Akademiyasında baş verən terror da bu ölkədə hər gün baş verən hadisələrdən deyildi. Birinci dəfə idi ki, bir Azərbaycan universiteti basqına məruz qalmışdı və bu basqının az qala bütün qurbanları həyatı hələ qarşıda olacaq universitet tələbələri idi. Və haqlı olaraq da, bu gənclərin ruhunu ölkə matəmlə anmalı idi. Keçmişin 40 günlük yasını istəmirdi heç kəs, heç olmasa bir günlük matəm idi tələblər.
Və bu matəm elan olunmadı. Nə də qoydular ki, gənclər özləri matəm eləsin öz həmkarlarına. ADNA-nın qarşısında güllər yoxa çıxdıqca, keçmiş Respublika Sarayının qarşısında güllər artırdı; ADNA-nın divarlarında xatirə sözləri silindikcə, keçmiş Respublika Sarayının qarşısı şüarlarla bəzədilirdi; ADNA-nın qarşısından insanlar zorla dağıdıldıqca, keçmiş Respublika Sarayının qarşısına insanlar yığdırılırdı.
Mayın 10-u və 11-i həmin o 100 nəfər gənc bax bu hörmətsizliyə, terror qurbanlarına qarşı bu laqeydliyə və bu ölkədə gəncliyə verilən dəyərə etiraz edirdi. Lakin gəlin baxaq Mayın 10-da və 11-də nə baş verdi. Yeddi yerli televiziya kanalı xaincəsinə susdu. Eləcə də Azərbaycanın ən böyük internet portalları. Çünki Azərbaycan Gül bayramını qeyd edirdi.
Əgər Azadlıq Radiosu və Facebook olmasa idi, şübhəyə də düşmək olardı – görəsən neçə Azərbaycan var və biz hansı Azərbaycanda yaşayırıq? Yox, əgər Azərbaycan elə birdirsə, bəs niyə o bu 100 nəfər gəncin fikrinə biganədir, səsini eşitmək istəmir? Və 100 nəfər gənc ifadəsini tez-tez təkrarlamağım üçün lütfən əsəbiləşməyin, çünki imkanım olsaydı onların adlarını bircə-bircə yazardım. Lakin belə imkan yoxdur deyə gəlin heç olmasa bu gəncliyin sözünü demək istədiklərinə görə inzibati həbs alanların adlarını çəkək:
Əbülfəz Qurbanlı (10 gün inzibati həbs)
Məmmədli Əhəd (3 gün inzibati həbs)
Abbasov Yalçın (3 gün inzibati həbs)
Kərimov Murad (3 gün inzibati həbs)
Rəfiyev Fərid (3 gün inzibati həbs)
Abbasov Tural (3 gün inzibati həbs)
Əli Novruzov
Bu gedişlə Azərbaycan gəncini heç vaxt həmrəy olmağa qoymayacaqlar
O həmin gün adəti üzrə gec yatacaqdı. Sevgilisinə son dəfə “sevirəm” deyib, gözünü yumaraq həyatı haqda fikirləşməyə başladı. “Sabah tezdən durub imtahana getməliyəm. Cəmi bir aya universiteti bitirirəm. Dörd illik əziyyət bitəcək, əsgərliyə gedəcəm…Sonra isə azad bir insan kimi həyatımı Pərvinimlə qurmağa başlayacam. İstəyirəm etdiyim işdə mükəmməl olum, hamı məni tanısın, məşhur olum. Hə! Mən məşhur olacam!” fikirli ilə yuxuya getdi.
Səhərisi gün saat təxminən 10:00.
Ayazın oxuduğu Dövlət Neft Akademiyası qan içində. Və o… O artıq aramızda deyil. Bütün gecəni sevgilisi ilə öz gələcəyi haqda fikirləşən insan artıq yoxdur…
Sevgi filmlərinə çox baxmışıq. Elə bir insan yoxdur ki, bu filmlərin sonunda sevgililərin ayrılıq, ölüm səhnəsində kövrəlib ağlamasın. Lakin beş dəqiqə də keçmir ki, hamı xatırlayır ki, bu sadəcə bir film idi. Ölüm isə ssenarinin bir hissəsi.
Heyif ki, bu dəfə gördüklərimiz bir film deyildi... Heyif ki, bu dəfə hər şey real həyatda baş verdi... Heyif ki, aprelin 30-u belə bir faciəvi həyat filminin müşahidəçisi olduq.
Onlarla ailənin həyatı bu filmə çəkildi. Həmin gün Pərvin Ayazsız, valideyn övladsız, bacı qardaşsız qaldı. O gün bütün gəncliyin ruhu ağladı. O gün Azərbaycan gəncinin ürəyinə qanlı hərflərlə “matəm” yazıldı…
Ayaz məşhur oldu. Rəhmətə gedənlər içində ən çox çəkilən adlardan biri - Ayaz… Lakin bunumu istəyirdi o? Əminəm ki, bu cür məşhurluqdansa, heç adının tanınmamasını belə istəyərdi.
Ən dəhşətlisi isə odur ki, 10-15 il sonra bu yaddaşlardan silinəcək. Bəlkə də artıq beş ildən sonra bu hadisə unudulacaq. Əgər hadisə baş verəndən bir ay belə keçməmiş “gül bayramı” qeyd ediriksə, deməli mütləq unudulacaq…Və yaxud artıq unudulur…
Doğrudanmı Azərbaycan gənci bu qədər biganə və gücsüzdür? Bəlkə birliyimizi göstərməyin əsl vaxtıdır? Hər birimiz başımızı aşağı salıb ancaq öz problemlərimizə qapılıb, təki bugünü “yola verim” deyərək öz həyatımızı “yaşamağa” çalışmağımızla hara varacaqımızı düşünürük? “Əşi öldülər getdilər” deyən insanlar hər birimizin onların yerində ola biləcəyimizi düşünmürlərmi?
Hadisənin nə qədər ağır və ciddi olduğunu başa düşməmiz üçün mütləqdirmi bizim yaxınlarımızın başına gələydi bu iş? Axi ADNA-da baş verənlərin qurbanları günahsız gənclər olub. BİZİM GƏNCLƏR…Deməli hadisə bilavasitə bizə təsir edir.
Amerikanın Azərbaycandakı səfiri Anne Derse-ün bir müsahibəsində çox gözəl bir fikir səslənmişdi. “ Biz (Amerika) və Avropa ölkələri demokratiyanı qutuya qoyub Azərbaycana təqdim edə bilmərik”. Edə bilməzlər ey Demokratiya istəyən Azərbaycan gənci… O Azərbaycan gənci ki, bütün dünyanın “terrora yox!” dediyi bir halda, mitinglərdə “terrora yox” sözünə görə susduruldu.
Belə bir halda hansı demokratiyaya ümid edirik biz? Nə vaxta kimi başımızı aşağı salıb bugünümüzlə yaşayaraq, “gül bayramında” ölkəyə küllü-miqdarda gətirilən güllərə tamaşa edərək demokratiyanın nə olduğunu yalnız filmlərdə görəcəyik?..
Qorxulusu isə odur ki, bu gədişlə cavan uşaqların tökdüyü qan, anaların tökdüyü göz yaşı, dayanmadan nəşr olunan yazılar, çağırışlar, mitinqlər… bir gün bunlar hamısı unudulacaq, və bu gedişlə Azərbaycan gəncini heç vaxt həmrəy olmağa qoymayacaqlar.
Şəms Həsənova,
11-ci sinif şagirdi, FLEX məzunu
İbrus teatrında "Persepolis" filminin nümayişi olacaq
Əziz dostlar,
21 May - UNESCO-nun “Mədəni müxtəliflik” (Cultural Diversity) günüdür. “Tolerant OL!” şüarına sadiq qalan OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatı bu gün münasibətilə Fransanın Azərbaycandakı səfirliyinin təşkilati dəstəyi ilə bu ilin may ayı ərzində “Oskar”a nominantı və Kann festivalının mükafatçısı “Persepolis” animasiya filminin Azərbaycanda ilk dəfə nümayişini təşkil edir.
Film fransız, ingilis və rus dillərində olmaqla üç dəfə nümayiş olunacaqdır.
İlk seans: May 15, 19.00
Məkan: İbrus Teatrı
Dil: Fransız (ingilis subtitrləri ilə)
GİRİŞ PULSUZDUR.
Filmin baş qəhrəmanı olan xanım Mərcan Sətrapi, həm də filmin ssenarisi və eyniadlı kitabın müəllifidir. O, İranda əsrlər boyunca hakimiyyətdə olan məşhur türk Qacarlar nəslindəndir və hal hazırda Strazburqda yaşayır. Filmdə Cənubi Azərbaycan azadlıq hərəkatı haqqında maraqlı məqamlar səslənir.
Filmin nümayişi uğurlu alınacağı təqdirdə OL! Azərbaycan Gənclər Hərəkatı xanım Sətrapinin Azərbaycana dəvət olunması və onun iştirakı ilə görüşün təshkilini planlashdırır.
Film haqqında qısa məlumat:
İki saatlıq animasiya filmi ABŞ və Fransanın birgə istehsalıdır. Film müasir İran tarixindən bəhs edir. Şah rejiminin devrilməsini səbirsizliklə gözləyən orta təbəqəyə məxsus iranlı bir ailə 1979-cu il inqilabını böyük sevinclə qarşılayır. Ailənin şıltaq qızı repressiyalardan qurtulan kommunist dayısının qayıdışına çox sevinir.
Ancaq günlər keçdikcə ətrafda həbsə alınanların sayı durmadan artır. Tehranda yeni qurulan islam hökuməti rejimə qarşı çıxanlara nəfəs dərməyə belə imkan vermirlər. Qızın dayısını güllələyirlər.
Ailə şok içindədir. Öz qızını Avropaya - Vyanaya göndərmək məcburiyyətində qalır. Avropada da ozunu tapa bilmeyen genc xanım İrana qayıtmaq məcburiyyətində qalır. Qızın depressiyadan necə çıxdığını, sonda hansı qərar qəbul etdiyini bilmək istəyirsinizsə, sizi mütləq “Persepolis” animasiya filminə baxmağa devet edirik.
Bu elanı dostlarınız arasında yaymaqdan çəkinməyin.
Film nümayişi ilə bağlı suallar üçün (050) 6362877 nömrəli telefonla əlaqə saxlaya bilərsiniz.
